Leuk dat je hier komt kijken op mijn blog. Even tussen ons? Ik was het schrijven van mijn ‘eerste blogpost’ al weken aan het uitstellen. Dat terwijl het feitelijk zo simpel is als dit: achter de laptop kruipen, naar de website gaan, op ‘nieuw bericht’ klikken, typen wat er in je op komt, klikken op bericht publiceren, en TADAAA: de eerste blogpost online! Dat is écht het enige wat hierbij komt kijken.

Maar ik zou ik niet zijn, als ik er niet een geweldig ingewikkelde draai aan zou geven, want: dat is een serious skill van me waarmee ik ‘gezegend’ ben! Dus stelt m’n brein mij allerlei geweldige vragen die me ervan weerhouden om te starten:

• HOE kan ik samenvatten wat ik met deze blog wil bereiken?
• WAT voor boodschap wil ik uitdragen? Hoe leg ik uit dat ik de ene dag schrijf over de gekke streken van ons zoontje, de andere dag over nieuw ontdekte eetadresjes, en de dag daarna misschien wel over angsten en hoe ik ermee deal?

Mijn reactie hierop: ‘Hmm, ik weet het niet!’. Het gevolg daarvan: afleiding zoeken in zaken die er dan gewoon ECHT niet toe doen (Hallo social media feed, je komt als geroepen ;-)), -> om er op die manier onderuit proberen te komen.

Jep, ik hoor je nu denken: Well that escalated quickly ;-)…..

Dus, tijd voor een schop onder m’n hol. Tegen mijzelf zeg ik: GIRL, begin gewoon, je vindt het toch leuk? Maak er niet zo’n big deal van. 

Was dat niet de reden waarom je überhaupt wilde schrijven? Zodat je iets doet waar je blij van wordt, zonder er gelijk allerlei voorwaarden aan te koppelen? Zodat je jezelf in vrijheid kunt uiten zoals je bent; met alle goofy, nerdy, gevoelige, onhandige en serieuze trekjes die je hebt? Zodat je ook kunt laten zien dat eerlijk zijn over het niet weten waar dit toe zal leiden, helemaal prima is?

En aan het einde van de dag is het een feit: de website is online. Een grote stap na het stoppen van mijn bedrijf. Ik ben er trots op en blij mee.

So let the fun times begin!

Uiteindelijk gaat het denk ik om dit soort (soms kleine) stapjes en om door de angst heen, ze gewoon maar eens te zetten… Na een tijd kijk je achterom, en zie je vervolgens ineens hoe ver je bent gekomen!

Ik heb geen oplossingen voor hoe jij die stapjes kunt zetten, mocht je in een vergelijkbare situatie zitten, of ook op het punt staan om een nieuwe weg in te slaan. Dat weet jij als beste, en ik geloof dat je daar achter komt wanneer jij jezelf de ruimte en tijd geeft om dit te ontdekken (door te DOEN :-)).

Hopelijk vind je ondertussen herkenning, begrip, plezier, een luisterend oor of inspiratie op mijn site! En laat gerust een berichtje achter! Ik vind het leuk om van je te horen!

Tot slot realiseer ik mij ineens het volgende:

De allereerste blogpost is af, JIPPIE!!