Owning up to my mistakes, of hoe Brené Brown het ook wel mooi omschrijft: To own your story.
Het hangt al een tijdje in m’n hoofd.
Verantwoordelijkheid nemen voor de verhalen die ik met me mee draag en zoals ik het zie, misschien ook wel de ‘foute keuzes’ die ik hierin hebt gemaakt….
Wanneer er iets gebeurt wat een negatieve impact heeft op jouw leven, is het af en toe lastig om, zeker als je er nog middenin zit, vat te krijgen op de situatie.
Helder nadenken zit er in mijn geval dan niet in en oplossingen bedenken? Daar is het dan helemaal te vroeg voor.
Vaak reageer je dan vanuit emoties en ben je meer bezig met:
– het ontkennen van de pijn, het ongemak of het verdriet,
– anderen de schuld te geven,
– of steek je je kop liever in het zand om aan het gevoel van schaamte te ontkomen.
Mocht jij je hierin herkennen, gefeliciteerd, je bent zeker niet de enige ;-)!
Eigenlijk beschrijft het bovenstaande proces precies mijn ‘aanpak’ voor alle momenten in mijn leven die mij niet in de koude kleren zijn gaan zitten.
Mijn huidige favoriete middelen om dan te ontkomen aan de realiteit zijn: teveel dagdromen, non stop muziek luisteren, Suits bingewathen, soms klagen of piekeren (jep, niet trots op) en… CHOCOLADE eten, en veel ook.
Chocolade, Netflix verslaving of cynische grappen. My favourite picks.
Wat is jouw favoriete overlevingsmechanisme ;-)?
Bepaalde gebeurtenissen draag ik nog altijd ZO dicht bij me omdat ze heftig zijn geweest, dat maar een enkeling er vanaf weet, of misschien zelfs niemand.
Nog niet wetend óf ik het ooit zal durven dragen of mij hierover zal willen uitspreken.
Van andere momenten merk ik dat ik ze meer en meer durf toe te laten, dat de emoties en mijn oordeel hierover milder zijn geworden.
Daarvan heb ik het verdriet genoeg ruimte gegeven, heb ik mijn (verkeerde) aanpak erkend en geaccepteerd. Hierdoor ontstond er ruimte om de lessen die ik te leren had, te kunnen zien.
En toen kregen die gebeurtenissen ineens waarde en betekenis,
ook al gingen ze van te voren gepaard met de nodige frustraties.
The school of life, daar kan geen opleiding tegenop als je het mij vraagt!
Leerproces
Natuurlijk gaat dat leerproces met vallen en opstaan. Natuurlijk denk ik soms stappen te hebben gemaakt, om vervolgens weer terug te vallen op het laatste ‘meetpunt’. En dan baal ik, schop ik (figuurlijk) weer ergens tegenaan, om daarna weer met goede moed verder te gaan.
Hoe dan ook: de teleurstelling of het verdriet maakt uiteindelijk plaats voor dankbaarheid.
Ook in het geval van mijn bedrijf, wat voor mij echt een belangrijk project was.
Waar ik zoveel liefde en passie in heb gestopt en ZO van hoopte dat het zou slagen.
Waarvan ik soms echt nog wel denk: shit hey, er zat potentie in, heb ik er echt goed aan gedaan om te stoppen?
En waar mijn zelfvertrouwen, toen ik echt niet verder kon, toch een klein deukje opliep.
“Do the best you can until you know better. Then when you know better, do better.” – Maya Angelou
Het duurt even, maar I’m connecting the D O T S!
En ik realiseer me het volgende weer: hoe je denkt en voelt over jezelf, hoe je in het leven staat; je neemt het allemaal mee.
In de relaties met de mensen om jouw heen, in jouw werk of in mijn geval in het bedrijf wat ik had.
Of het helpt je óf het werkt tegen je.
In een serie blogs die ik binnenkort zal schrijven onder de titel “Wat ik meeneem uit de bakery”, deel ik een paar lessen die ik DANKZIJ mijn avontuur met mijn bakery heb geleerd.
Ik zeg bewust DANKZIJ, omdat ik besef dat de afgelopen jaren niet voor niks zijn geweest.
Ik beschrijf met plezier de keuzes die mij vooruit hielpen maar vooral ook de eigenschappen en fouten die mij belemmerden.
Ik laat zien hoe ze van invloed zijn geweest in mijn bedrijf maar je kunt eigenlijk wel zeggen dat het ook voor andere dingen geldt of gold in mijn leven.
Wat er zeker voorbij zal komen?
Perfectie, niet durven los te laten, impulsiviteit, vertrouwen hebben (in anderen maar vooral ook jezelf), nee zeggen, om hulp durven vragen….
Wie weet vind je herkenning, of helpt het jou iets op weg om jouw belevenissen, keuzes en valkuilen gemakkelijker onder ogen te komen!
Zodat je eventueel weer kunt bijsturen of op jouw manier kunt verder leren en groeien.
Zolang je daarmee bezig bent, creëer je gegarandeerd iets moois, ook al voelt het niet altijd zo!
